لذتِ شیرینِ قرض‌الحسنه
تو کارگاه مشغول کاری؛
تلفن‌ت زنگ میخوره پشت خط رفیقت‌ـه که بعد احوال‌پرسی میگه فلانی، اینقدر داری تا این تاریخ بهم بدی؟ به مشکل برخوردم
شاید برا همه اتفاق افتاده باشه، برای من که هفته‌ای چند بار اتفاق میوفته
وقتی آدم به یکی یه پولی قرض میده؛
یا با قرض دادن یه دستگاه یا جنسی کار یکی رو راه میندازه؛
یه حسی تو وجودش هست که انگار خدایی تر شده؛
به خدا نزدیکتر شده؛
یه جور احساس رضایت از خودش داره؛
یه جور احساس که یعنی آره خدا، منِ بنده‌ات کار یکی از بنده‌هات رو راه انداختم، حال کردی؟
سنتِ قرض‌الحسنه یک سنتِ ثواب و خوب و آرامش‌بخشی است.
منِ نوعی میتونم پولی که دارم قرض میدم رو بزنم تو کار و از قبالش تو همون چند ماه کلی پول دربیارم و مشکلی هم نداره
ولی من به شما عرض کنم، لذتی که تو قرض الحسنه هست تو این پولها نیست.
یه جوری انگار آدم با این قرض الحسنه از حلال بودن مالش مطمئن‌تر میشه، مالش رو خوشمزه‌تر میکنه، زندگی‌ش رو شیرین‌تر میکنه
این لذت رو اگر تجربه نکردین از دست ندین.
پی‌نوشت: با چندتا از رفقای صمیمی تو نت یه صندوق قرض الحسنه بین خودمون درست کردیم که ایشالله بتونیم خوب جلو ببریم و مشکلی نباشه، سری بعدش همه رفقا رو دعوت میکنیم.
چه خوبه با خورده پولهای ماهیانه، خودمون هم پس اندازی درست میکنیم هم مشکلی از رو دوش هم‌نوع‌هامون برمیداریم
بنی آدم اعضای یک پیکردند ***که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار *** دگر عضوها را نماند قرار
ایشالله که خدا هم از ما راضی باشه
