شَوَند

پلان؛
مشتری: آقا ببخشید این پیرهن چنده؟
فروشنده: کدوم؟
مشتری: همین راه راه طوسیه
فروشنده: سایز خودتون؟
مشتری: بله
فروشنده: برا شما میزنیم 45  تومن

... بعد اندکی اینور اونور کردن ...

مشتری: آقا ممنون

... در حال خروج از مغازه ...

فروشنده: آقا پسند نشد ؟
مشتری: نه ممنون
فروشنده: حالا شما پسند کن 40 تومن بده
مشتری: نه ممنون
فروشنده: بیا این رنگش هم ببین 35 بده
مشتری: نه آقا قیمتش بالاست
فروشنده: حالا شما پسند کن ما با هم راه میاییم

... با قیمت 23 تومن میخریم و از مغازه خارج میشیم ...

فساد در شبکه توزیع؛
یعنی هرچقدر چاقوت برید بِکنی از مشتری
وقتی این فرهنگ جا افتاد فروشنده مجبوره چند درصد قیمت رو بالاتر بذاره تا جای تخفیف داشته باشه
وقتی این شد؛
قیمت واقعی وجود نداره
قدرت رقابت وجود نداره
تولیدات کم کیفیت و با کیفیت مخلوط میشه
فساد شکل میگیره, مافیا شکل میگیره
آخر وضعیت به اینجا میرسه که محصول منو تولیدکننده رو که 1100 تومن میخرن و 7900 به مردم میدن



پی‌نوشت: ما تو کار خودمون میگیم هر فروشنده‌ای تو چونه اول 10 تا تک‌تومنی از جنس‌ش انداخت یعنی خیلی بیشتر از اینا راه داره بیاد پایین.
هم به قیمتش شک میکنیم هم به صداقت طرف و اینکه دلال نباشه، هم به کیفیت محصول‌ش
ولی وقتی یکی یه کلام قیمت بده آدم دوست داره باهاش معامله کنه، و معمولا هم سر معامله به خاطر خودت یه درصدی از سود خودش کسر میکنه که بهت می‌چسبه

بسته‌بندی از جمله مهمترین عناصر تولید یک محصول صنعتی و مصرفی است.
که متاسفانه در صنعت ما مغفول مانده و ارزش و بهایی برای آن قائل نیستیم.
یک کمپانی بزرگ صنعتی در جهان، هنگام تولید محصول خود یکی از دغدغه‌هایشان بحث زیبایی و جذابیت بسته‌بندی است، در حدی که شاید برای یک محصول چندین طرح و مدل بسته‌بندی استفاده کنند، بسته‌بندیِ "تک", بسته‌بندیِ "جین" , بسته‌بندیِ "مادر" و ... همه اینها برای یک محصول است هنگام ارائه به بازار و مردم.
اما برخی تولیدکننده‌های داخلی محصول رو میگذارن داخل یک سلفون بعد میگذارن داخل یک در و زیره ( شبیه جعبه شیرینی) و بعدم داخل یک کارتن سه‌لای زپرتی و میفرستن به بازار.
به نظرتون چرا کمترین اهمیتی برای بسته‌بندی قائل نیستیم؟
میتونم مقصران این موضوع رو به سه دسته تقسیم کنم؛

اولین مقصر تولیدکننده‌ها؛ معمولا حاضر نیستند هزینه‌ای برای بسته‌بندی بدهند چون آن را نالازم و پول در جوب ریختن میدانند؛ استدلالشان هم این است که اولا بازار از ما خوب نمیخرد و دوما چه سلفون باشد چه جعبه مردم مچاله می‌کنند میندازن تو سطل زباله . البته وقتی شرایط رقابت را درک نکردند و تاکنون رقابتی با جایی نداشتند نمیشود توقع داشت که بفهمند بسته‌بندی گاهی از قیمت هم مهمتر است

دومین مقصر بازار؛ شرایط بازار شرایط رقابتی نیست؛ به علت وجود انواع و اقسام "کله‌گنده‌ها" یا مافیاها؛ کسی به دنبال ظاهر زیبا نیست، همه به دنبال این هستند که قیمت کمتر باشد. همینجا به شما عرض کنم که گاهی اوقات بازار یک جنس زیبا با بسته‌بندی خوب را از تولیدکننده نمیخرد چون اگر آن را پشت ویترین بگذارد ممکن است به فروش محصولات سلفونی خودش که سود بیشتری هم روی آنها به جیب میزند، آسیب وارد کند.

سومین مقصر واردات کالای بی کیفیت از چین؛ واردات بد نیست اما واردات بی رویه، واردات محصولات نامرغوب خیلی لطمه به اقتصاد میزند، لطماتی که به مرور زمان مشخص میشود، یکیش همین تغییر سلیقه مردم و بازار. کالای بی کیفیت و بدون بسته‌بندی چینی که به سفارش واردکننده تولید میشد وقتی در بازار وفور پیدا کرد ناخودآگاه سلیقه بازار و مردم هم تغییر کرد. واردات بی رویه و نامرغوب، اندک رقابتی که در تولید وجود داره رو هم میگیره

اما راه‌حل چیست؟
در نظر من بهترین راه حل همان تولید شبکه توزیع است. شبکه توزیع که فراگیر بشود و مردم مستقیما با تولیدکننده در رابطه باشند، دیگر پای هیچ واسطه‌ای و هیچ تصمیم‌گیرنده‌ای وسط نباشد، فضا فضای رقابتی می‌شود و آنجاست که تولیدکننده‌ای موفق خواهد بود که محصول باکیفیت بالا و بسته‌بندی زیبا و قیمت کمتر عرضه کند.
اگر این رقابت ایجاد شد با توجه به فرهنگ و سلیقه ما ایرانی‌ها، میشود گفت تولید صنعتی ایران به زودی جهان را تسخیر خواهد کرد.
انشالله

تا حالا شده از خودتون سوال کنید که چرا پشت خیلی از محصولات کاربردی یا مصنوعات پلاستیکی از قبیل شونه, بُرس, دمپایی, گل‌سر, کفش و هر چیزی دیگری که محل فروشش بازار 15خرداد تهران است؛ هیچ قیمتی وجود ندارد؟
با اینکه خیلی از این محصولات تولید داخل است.

- آیا میدانید؛ بنا بر عرف بازار، تولیدکننده حق تعیین قیمت‌ِفروش برای محصول خود را ندارد؟

- آیا میدانید؛ اگر تولیدکننده‌‌ی خورده صنعت، پشت محصول خود قیمت بزنید؛ این محصول را در بازار از او نخواهند خرید؟

- آیا میدانید؛ یک بُرس که ما به بازار میدهیم مثلا دانه ای 1100 تومان، مردم آن را از مغازه دار 7000 تومان میخرند؟

- آیا میدانید؛ یک تولید کننده، معمولا بر روی یک بُرس بین 100 الی 300 تومان سود میگیرد؟

ساختار بازار بر این اساس بود که شبکه توزیع عادلانه کالا برای مصرف کشور باشد
آیا این شبکه توزیع عادلانه است؟
این مافیای قدرت و زور که یکی از عوامل ورشکستگی تولیدکنندگان است

برای ورود به بازار و فروش محصول خود مجبور هستید به آنها باج دهید یعنی با درج نکردن قیمت، اجازه هر گونه سو استفاده ای از کالای شما را، به او بدهید 

اکثر محصولاتی که قیمت پشت آنها درج شده، مربوط به شرکت هایی است که خود شبکه توزیع دارند و مستقیم به مغازه ها عرضه میکنند، از قبیل نوشیدنی ها لبنیات و غیره

آیا وقت آن نرسیده با حذف واسطه‌ی دلال و زورگوی بازار، شبکه جامعی برای توزیع محصولات مصرفی مردم تولید کرد ؟

البته به حمد الهی ما در فاز اول تولید این شبکه توزیع هستیم و به لطف خدا انشالله بتوانیم از گردنه ها و مافیاهای این راه عبور کرده و خدای متعال را از خود راضی کنیم
انشالله

در مورد تولید شبکه توزیع  بیشتر خواهم نوشت انشالله